« Dakar Trucks 2020 - Forum

Team Bezemer geeft op in Antofagasta

Het zag er allemaal uitstekend uit, donderdagmorgen bij de start van de 5de chronorit. 30ste in de algemene stand en 2de in de categorie Standaardtrucks. Nog een paar dagen tot de rustdag in Iquique om vervolgens richting Buenos Aires te cruisen. Vanmiddag liet Cor Bezemer echter weten dat de MAN #538 niet meer van start zou gaan in de 6de chronorit, die zich tussen Antofagasta en Iquique opnieuw als ?moordend? aankondigde.


Donderdag was inderdaad een lange dag geweest. Ruim 600 km op het menu. Zowat 12 uur hebben Cor Bezemer, Dani?l Cnudde en Glenn Moerman in hun imposante MAN doorgebracht om de lange aanloop naar de start, de 458 km lange chronorit door de Atacama woestijn zelf en de slotkilometers tot het bivak in Antofagasta te overbruggen. Een bivak dat rond middernacht werd bereikt, na uren zwoegen tegen de wind, de hitte en de ?fesh fesh?.

Sportief gezien zat het desondanks nog vrij goed. Team Bezemer kwam als 33ste en met een achterstand van 2u 56min 36sec over de finishlijn. In de algemene stand tikten ze als 32ste af en in de categorie Standaardtrucks bleef de MAN op de 2de plaats. Maar fysisch en mentaal wou het niet meer mee.

?Het was donderdag inderdaad een heel lange dag?, opent Cor Bezemer het verhaal. ?En zwaar ook, want er 'sneuvelden' vandaag wel een tiental trucks in de Atacama... Vroeg uit de veren voor de lange liaison, dan de chronorit zelf; het was zeker 1 uur 's nachts vooraleer we ons neerlegden. Maar vanmorgen was er bij niemand ?cht de drive om er opnieuw tegen aan te gaan... Iedere van ons speelde zo met het idee dat dit eigenlijk niet meer te doen was... maar er was niemand die de aanzet wou geven om te stoppen... Je laat je ploegmaats immers niet zo maar in de steek ! Het feit dat we in de woensdagetappe ook nog eens drie strafuren aangesmeerd kregen voor het missen van enkele way points, heeft de moraal ook geen goed gedaan. En dan begin je te piekeren, of het nog wel zin heeft....
Het werd dan ook gauw duidelijk dat Dani?l, Glenn en ikzelf allemaal hetzelfde dachten en dus namen we een eensluidend besluit: we stoppen er mee. Ik moet toegeven, ik zit er compleet door want deze Dakar werd aan een h??l hoog tempo betwist. Het is geen schande dat je die vaststelling moet maken, maar op een bepaald ogenblik moet je de gezondheid laten primeren !
Toch zijn we niet helemaal ontgoocheld. Ten eerste ken je je eigen limieten. Daar moet je niet flauw over doen. En bovendien hebben we ons, op het niveau van de Standaardtrucks, meer dan behoorlijk en zonder enig probleem verdedigd. Maar wanneer het niet meer gaat, moet je dat ook durven toegeven. En dat hebben we met z'n drie?n ?n eensgezind gedaan...?

Vrijdagmiddag was de MAN truck toch nog op weg naar Iquique om een wiel terug te geven dat ze voor het Peugeot team meevoerden. Vanuit de Chileense kuststad zetten ze dan zaterdag koers richting Buenos Aires waar ze hopen op dinsdag het vliegtuig te kunnen nemen richting Belgi?.

Voor Cor Bezemer was dit zijn 21ste Dakar, voor Dani?l Cnudde zijn 19de en Glenn Moerman maakte zijn debuut.